της Μαρίας Γρυλλάκη
Holistic Life – vol. 17 – 2007
Στον όρο Θεραπευτικό Μασάζ περιλαμβάνω τα είδη των Μασάζ που επιδρούν θεραπευτικά τόσο από την πρόθεση του επαγγελματία θεραπευτή όσο και εξ αντικειμένου. Τέτοια είναι, το Μασάζ με χρήση Αιθέριων Ελαίων, το Λεμφικό Μασάζ, το Σουηδικό Μασάζ, το Μασάζ των εν τω Βάθει Ιστών κ.ά. Αναφέρομαι επίσης στο Σιάτσου και το Ταϊλανδέζο Μασάζ που ενώ σε κανένα από τα δύο δεν εφαρμόζεται ως κατεξοχήν τεχνική η Μάλαξη, που κυριολεκτικά ερμηνεύει τον όρο Μασάζ, ωστόσο ως αγωγές υγείας συγγενεύουν στενά με αυτό.
Η σύγχρονη εποχή, που ιστορικά ορίζεται στον προηγούμενο αιώνα, τον 20ο, βρίσκει τις κοινωνίες της Δύσης, με πρωταγωνιστή την Αμερική, σε συνθήκες πολιτιστικής, οικονομικής και κοινωνικής ευημερίας, την ίδια στιγμή που τα μέσα με τα οποία αυτή η ευημερία στοιχειοθετείται, και μάλιστα ως αυτοσκοπός, δημιουργούν χάσματα αμφισβήτησης τόσο στις συνθήκες διαβίωσης όσο και στη συνείδηση των ανθρώπων. Οι πόλεμοι κέρδους, η έντονη ανισοκατανομή πλούτου, η νοοτροπία υπερκατανάλωσης, η άκριτη προσήλωση στην τεχνολογία και στη χρήση της, η ασυλλόγιστη εκμετάλλευση της φύσης, η υπερβολική ταχύτητα εξέλιξης χωρίς ουσιαστική δυνατότητα αφομοίωσης των αποτελεσμάτων της, η βιομηχανοποίηση της ιατρικής γνώσης και η εφαρμογή της ιατρικής πράξης, με στόχο μια «μακροζωία τεχνητής συντήρησης» που συχνά παραβιάζει ακόμη και πρωταρχικές δομές της ζωής… συγκλίνουν στις δεκαετίες ’60, ’70 με κορύφωση αυτή του ’80, στην ανάγκη να γεννηθεί η «Νέα Εποχή» / New Age.
Αυτή η Νέα Εποχή, που από την Αμερική του ’70 επεκτείνεται ραγδαία στην Ευρώπη ακροβατώντας στα όρια του κατακτημένου και του κατεστημένου, ιδανικά, καλείται να γεφυρώσει αυτά τα χάσματα μέσα από τη διερεύνηση θρησκευτικών – πνευματικών δρόμων και παραδόσεων της Ανατολής και της Δύσης. Στους ίδιους δρόμους όπου ταξιδεύει, αυτούς επιχειρεί και να απεγκλωβίσει από τον δογματισμό, να τους «παντρέψει» προκειμένου να εξυπηρετήσουν γνήσια ή όχι σύγχρονες ανάγκες και να εξατομικεύσει τα δεδομένα τους σ’ έναν κόσμο που μαζικοποιείται ολοένα και πιο αδηφάγα. Ενώ συγχρόνως, αναβιώνει την ολιστικότητα σε αντιδιαστολή με την υπερ-εξειδίκευση, επινοεί την «θετικότητα» απέναντι σε μεγάλα γεγονότα αρνητικού φορτίου, και κυρίως, τροφοδοτεί τη διεύρυνση της συνείδησης, ως το ζωτικό όργανο όχι μόνο του ανθρώπου ως μονάδα, αλλά του σύμπαντος.
Το βασικό μέσο διάδοσης και ανάπτυξης όλου αυτού του πεδίου ήταν και είναι τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που ως επιτομή, σήμερα πλέον, διαθέτουν το Διαδίκτυο / Internet και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.
Το Μασάζ, μία από τις πιο διαδεδομένες μεθόδους στην «Νέα Εποχή», έχει χρησιμοποιηθεί από πολύ παλιά σε όλο τον κόσμο με θεραπευτικό τρόπο, την ίδια στιγμή που ισορροπεί – προς το παρόν τουλάχιστον – σε μια λεπτή τομή κατάχρησης από άτομα και χώρους που το χρωματίζουν γλαφυρά, συσχετίζοντάς το με αισθησιακές – και όχι μόνο – απολαύσεις.
Τα Θεραπευτικά Μασάζ ωστόσο, σήμερα συγκαταλέγονται στις συμπληρωματικές και ολιστικές αγωγές υγείας, που προάγουν «την καλή ποιότητα ζωής», ή όπως ορίζεται στη «Νέα Εποχή»: το «Ευ Ζην» / Well Being. Έχει μάλιστα αποδειχθεί από τη συλλογική εμπειρία, ότι ανήκουν στην κατηγορία επαγγελμάτων που η προβολή του ασκούντος συνίσταται, κατά κύριο λόγο, στην ποιότητα άσκησης του καθαυτού αντικειμένου. Εν ολίγοις, λειτουργεί μέσω συστάσεων που απορρέουν από ευχαριστημένους πελάτες .
Αυτό διασφαλίζει (σχετικά) ότι:
1. Ο ενδιαφερόμενος προσεγγίζει τον επαγγελματία θεραπευτή με θετική προδιάθεση ή τουλάχιστον έχοντας από κοινού ένα σημείο αναφοράς που διευκολύνει την αρχική προσέγγιση.
2. Ειδικά για την περίπτωση που ο ενδιαφερόμενος είναι άνδρας και ο επαγγελματίας γυναίκα, υπάρχει εκ των προτέρων μία δικλείδα ασφάλειας.
Ένας ακόμη τρόπος έγκυρων συστάσεων είναι μέσα από τα επαγγελματικά σωματεία στα οποία είναι χρήσιμο να ανήκουμε. Δηλαδή, να γνωστοποιείται η ειδικότητά μας στον ενδιαφερόμενο, από τον υπεύθυνο του σωματείου στο οποίο ανήκουμε, ο οποίος συνήθως συστήνει τους επαγγελματίες κατά περιοχές δραστηριοποίησης.
Παρόλα αυτά, αν ως επαγγελματίες Θεραπευτικών Μασάζ, θέλουμε ή έχουμε ανάγκη κατά περιόδους να γνωστοποιήσουμε ή να τονώσουμε την επαγγελματική μας υπόσταση – δραστηριότητα, έχουμε αρκετές επιλογές στη διάθεση μας, με την προϋπόθεση ότι είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε τις συνέπειες που έχει κάθε μια από αυτές.
Έτσι, μπορούμε να προβληθούμε στον Έντυπο Περιοδικό Τύπο, δηλαδή στις Εφημερίδες και τα Περιοδικά, είτε αγοράζοντας Διαφημιστικό Χώρο, είτε συμμετέχοντας δωρεάν σε κάποιο Ρεπορτάζ σχετικό με το αντικείμενό μας. Ο Έντυπος Περιοδικός Τύπος περιλαμβάνει δύο μεγάλες κατηγορίες:
Α. Τον Γενικό, που είναι οι Εφημερίδες και τα Περιοδικά Γενικού Ενδιαφέροντος και Ποικίλης Ύλης.
Β. Τον Ειδικό, που είναι οι Εφημερίδες και τα Περιοδικά Ειδικού / Κλαδικού Ενδιαφέροντος.
Θεωρητικά, η «Β» κατηγορία μας εξασφαλίζει περισσότερο ότι οι ενδιαφερόμενοι είναι πιο ευαισθητοποιημένοι / εκπαιδευμένοι στο πεδίο του αντικειμένου μας, και άρα η προβολή μας σε αυτήν θα είναι πιο στιβαρή και αποδοτική.
Όμως, οι πλέον επισφαλείς χώροι προβολής μας, είναι ο ραδιοφωνικός και μακράν περισσότερο ο τηλεοπτικός, μέσα από τη συμμετοχή μας σε ραδιοφωνικές ή τηλεοπτικές εκπομπές. Και στις δύο περιπτώσεις, βρισκόμαστε πάλι μπροστά στις δύο κατηγορίες που αναφέραμε και στα Έντυπα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης με τα αντίστοιχα δεδομένα:
Α. Συμμετοχή σε εκπομπή Γενικού Ενδιαφέροντος, το λεγόμενο Μαγκαζίνο, που κυριολεκτικά μας χρησιμοποιεί ως «διακοσμητικό στοιχείο» μεταξύ άλλων τέτοιων, συνήθως ετερόκλητων ή άσχετων, προκειμένου να καλύψει χρόνο
Β. Συμμετοχή σε εκπομπή ειδικού ενδιαφέροντος, με ουσιαστικό ενδιαφέρον πληροφόρησης και ενημέρωσης του κοινού.
Και στις δύο περιπτώσεις είναι σχεδόν θέμα σύμπτωσης ή τύχης το αν θα πέσουμε σε δημοσιογράφο ή σύσταση παρουσιαστών και παρουσιαζόμενων που θα χειριστούν το θέμα με στοιχειώδη αξιοπρέπεια και σοβαρότητα, και ενδεχομένως, στην καλύτερη και σπανιότερη περίπτωση μέσα από μια ποιοτική αισθητική. Όταν μάλιστα η εκπομπή είναι ζωντανή, είμαστε απολύτως έκθετοι στο έλεος των όποιων συντελεστών.
Άλλοι τρόποι προβολής και προώθησης της δουλειάς μας, είναι:
Α. Η τοποθέτηση Έντυπου Προωθητικού Υλικού (Πληροφοριακά Φυλλάδια), σε Χώρους Γενικού (Καταστήματα Καταναλωτικών Ειδών, Καφετέριες, κ.ά.) ή Ειδικού Ενδιαφέροντος (Καταστήματα Υγιεινών Τροφών, Γυμναστήρια, Ιατρεία, Διαγνωστικά Κέντρα, Νοσοκομεία, κ.ά.)
Β. Η αποστολή Έντυπου Προωθητικού Υλικού προς το Κοινό που έχουμε θέσει ως Στόχο. (Ομαδική Ταχυδρομική Αποστολή Πληροφοριακών Εντύπων / Direct Mail προς πιθανούς πελάτες / Target Group).
Σε κάθε περίπτωση, θεωρώ αναγκαίο, να σκεπτόμαστε και να αξιολογούμε τις συνθήκες και τις παραμέτρους, εφόσον, δημοσιοποιώντας «επαγγελματικά» τον εαυτό μας, επηρεάζουμε την κοινή γνώμη τόσο ως προς το γνωστικό αντικείμενο που προσφέρουμε, όσο και ως προς εμάς τους ίδιους, και τους συναδέλφους μας.
Και τελικά, πολλές φορές, είτε από ανάγκη, είτε από ασαφείς εντυπώσεις, εύκολα παρασυρόμαστε σε κατευθύνσεις και επιλογές από τις οποίες, σε αντίθεση με τα φαινόμενα, είναι πιθανό, πέρα από το να υποτιμήσουμε την επαγγελματική μας υπόσταση, να χάσουμε, χρόνο και χρήματα!…
