Τα αυτιά, κατά τη θεωρία του Ωτοβελονισμού, συγκαταλέγονται στα θεραπευτικά μικροσυστήματα, δηλαδή περιοχές μικρής επιφάνειας πάνω στο σώμα (βλ. πέλματα, πρόσωπο, παλάμες), όπου υπάρχουν Σημεία, εκτός εκείνων των Μεσημβρινών που χρησιμοποιούνται στον κλασικό βελονισμό, τα οποία επηρεάζουν θετικά πολλά συμπτώματα, ενοχλήσεις, και ποικίλες καταστάσεις.
Η Παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική (ΠΚΙ), αλλά και δυτικοί θεραπευτές (βλ. Paul Nogier) έχουν μελετήσει και συστηματοποιήσει τα χαρακτηριστικά και τις χρήσεις αυτών των Σημείων, έτσι που ο Ωτοβελονισμός να αποτελεί πλέον μια ξεχωριστή θεραπευτική εφαρμογή του Βελονισμού. Στα Σημεία αυτά εφαρμόζονται είτε κανονικές βελόνες Βελονισμού για περίπου 20 λεπτά όπως και στον κλασσικό Βελονισμό, είτε μικροσκοπικές βελόνες που σταθεροποιούνται πάνω στα Σημεία με αυτοκόλλητο, και ονομάζονται ημιμόνιμες. Ακόμη, μπορεί στα Σημεία αντί για ημιμόνιμες βελόνες να τοποθετηθούν ημιμόνιμα σπόροι (λιναρόσπορος) εμποτισμένοι σε ουσίες που προάγουν το αποτέλεσμα.
Ο Ωτοβελονισμός με τις κλασικές ή τις ημιμόνιμες βελόνες εφαρμόζεται ευρέως σαν υποστηρικτική αγωγή στη διακοπή του καπνίσματος και σοβαρότερων καταστάσεων εθισμού (αλκοόλ, ναρκωτικές ουσίες, κτλ), και ακόμη, στον έλεγχο της όρεξης σε περιπτώσεις επιπλέον βάρους ή παχυσαρκίας.
Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις με τον Ωτοβελονισμό επιδιώκεται η ομαλή μετάβαση του ατόμου από την υπάρχουσα στην επιθυμητή κατάσταση, μέσα από την ηρεμία, και τη μείωση των συμπτωμάτων στέρησης, και τη γενική ενδυνάμωση και εξισορρόπιση του ατόμου, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά.
Συνήθως εφαρμόζεται στον δεχόμενο παράλληλα με ιατρική παρακολούθηση και από άλλες ειδικότητες (διατροφολόγο, ψυχολόγο, κτλ)