Άρθρα

Πτυχές και αντανακλάσεις της θεραπευτικής διαδικασίας και της σκέψης στο πεδίο των Ολιστικών – Συμπληρωματικών – Εναλλακτικών Αγωγών Υγείας.

Το κείμενο εκφράζει τις σκέψεις μου, όπως αυτές γεννιούνται και εξελίσσονται μέσα από την προσωπική εμπειρία θεραπείας, τόσο ως ασκούσα ολιστικές – συμπληρωματικές – εναλλακτικές αγωγές υγείας (επί 25 χρόνια), όσο και ως δεχόμενη αυτές από συναδέλφους του ευρύτερου χώρου.
Σκέψεις που τροφοδοτούνται συνεχώς από κάθε άνθρωπο που δέχεται κάποια ή κάποιες από τις αγωγές που ειδικεύομαι, τόσο μέσα από τα λεγόμενα του ίδιου και του τρόπου που οι αγωγές αυτές «ενσαρκώνονται» στη βελτίωση ενοχλήσεων, συμπτωμάτων, αλλά και στη ζωή του, όσο και από το πώς αξιολογώ όλα τα παραπάνω με βάση τη θεραπευτική μου αντίληψη.

Είναι γεγονός πως στο πεδίο των Ολιστικών – Συμπληρωματικών – Εναλλακτικών Αγωγών Υγείας, ακόμη και αν οι καθαυτές ενοχλήσεις και τα συμπτώματα μπορούν να ταξινομηθούν μέσα από διάφορες οπτικές έρευνας και αξιολόγησης, θα μας δυσκόλευε να κάναμε το ίδιο, τόσο για τους ίδιους τους ανθρώπους που δέχονται μια αγωγή, όσο και για το θεραπευτικό αποτέλεσμα της σ’ αυτούς. Η αναγκαία εξατομίκευση σ’ αυτό το πεδίο θα έκανε μια τέτοια ταξινόμηση είτε σχεδόν ανέφικτη λόγο πολυπλοκότητας, είτε περιορισμένη ως προς τις επιδράσεις αυτών των αγωγών μέσα από τις συνήθεις παραμέτρους: ηλικία, φύλο, τρόπο ζωή – συνήθειες, κοινωνική θέση, νοοτροπία,  διάρκεια,  ένταση και περιοχή ενόχλησης/πόνου, λειτουργικότητα του ατόμου, συχνότητα – διάρκεια αγωγής, κ.ά. Αν και φαινομενικά ένας τέτοιος περιορισμός διευκολύνει αμοιβαία θεραπευτή και θεραπευόμενο με τα πρότυπα – πρωτόκολλα που παράγει, ωστόσο, σαν εργαλείο μοναδικό μπορεί να συρρικνώσει τη δημιουργική σκέψη στη θεραπεία, χαρακτηριστική της φύσης της στο εν λόγω πεδίο, και να την κατευθύνει προς μια μηχανιστικά στερεοτυπική αντιμετώπιση.

Ξεκινώντας με τα οικεία, συμβαίνει συχνά στην επαγγελματική μου άσκηση, ο δεχόμενος μια αγωγή να ανήκει και ο ίδιος ως επαγγελματίας στο ευρύτερο εναλλακτικό θεραπευτικό πεδίο, (γιόγκα, πιλάτες, ομοιοπαθητική, βελονισμό, σιάτσου, ρεφλεξολογία, κ.ά.) και έτσι να θεωρεί δεδομένο το να αποκομίσει άμεσα θετικό αποτέλεσμα από αυτή που του προσφέρω. Ωστόσο, η ευαισθητοποίηση ή η εξοικείωση δεν εξασφαλίζουν τόσο αυτονόητα ή συχνά το ποθητό αποτέλεσμα.

Αντίθετα, άτομα μη σχετικά με μεθόδους του πεδίου, ενώ καταρχήν προσδιορίζουν τον εαυτό τους ως μη ευαισθητοποιημένο, και άρα έρχονται για να βοηθηθούν στο πρόβλημα τους ίσως με ελπίδα ή αμφιβολία, και σίγουρα κάποια αθωότητα, η έκβαση της διαδικασίας δείχνει ότι η κάποια αθωότητα καλά «δουλεύει» στην κατεύθυνση της θετικής επίδρασης της αγωγής και τη βελτίωση των συμπτωμάτων.

Φτάνουν στην πόρτα μου για να βοηθηθούν άνθρωποι μετά από πολύ έντονο «καλών προθέσεων σπρώξιμο» από φίλη/ο ή σύντροφο, ενώ οι ίδιοι απέχουν από οποιαδήποτε νοοτροπία ή τρόπο ζωής με ό,τι πιθανά μπορώ να τους προσφέρω. Και όμως, συχνά γίνονται οι πιο συνεπείς, αφοσιωμένοι με θετικά εξελισσόμενη θεραπεία.

Έχω δει ανθρώπους τόσο «απελπισμένους» από πολλές άλλες μεθόδους ή/και θεραπευτές, που τους μοιάζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας όχι μόνο το να βοηθηθούν, αλλά και να έχουν τη διάθεση να ξανάρθουν έστω και μια δεύτερη συνεδρία. Παρ’ όλα αυτά, η «απελπισία» τους συμβαίνει να αποκαλύπτει δυνατότητες και εκπλήξεις στη διαδικασία της θεραπείας. Ενώ, μια μη θετική έκβαση έχει συμβεί να ωφελήσει ένα άτομο να φέρει στο φως την πραγματική ανάγκη του, και έτσι να προσανατολιστεί πιο αποτελεσματικά ως προς αυτή.

Μου ζητείται από κάποιον να αντιμετωπίσω έναν επίμονο πόνο που έχει στην πλάτη, ενώ τον τελευταίο καιρό, έχασε ένα αγαπημένο πρόσωπο και βιώνει έντονο άγχος λόγω επαγγελματικών προβλημάτων. Αγνοεί και αρνείται τη σύνδεση των δύο καταστάσεων: της ψυχικής με τη σωματική. Όμως, το να εκφράσουν άγνοια ή άρνηση τα λόγια, δεν σημαίνει ότι θα την εκφράσει και το σώμα όταν νιώσει φροντίδα και ανακούφιση.

Μια πολύ νέα γυναίκα θέλει να την βοηθήσω να εξομαλύνει τους πόνους της περιόδου, χωρίς να τους συσχετίζει με την χειμερινή κολύμβηση που αγαπάει, και χωρίς να δεχτεί να τη μειώσει έστω προσωρινά. Μια προσεκτική παρατήρηση στο ίδιο το σύμπτωμα αλλά και στην αντίδραση της, σύμφυτη της νεανικής ορμής, μπορεί να δείχνει μια βαθιά ανάγκη για τη δροσιά του χειμερινού νερού με βάση την Κινέζικη Ιατρική, και να αξιοποιηθεί ως θεραπευτική αφετηρία για την εξομάλυνση του κύκλου της.

Κάποιος που λόγω επαγγέλματος καταπονεί το δεξί χέρι και τον ώμο, ταλαιπωρείται από χρόνιο πόνο σε όλη την περιοχή, και ενώ «πιστεύει», καθώς λέει, πολύ στις εναλλακτικές θεραπείες, καταναλώνει εδώ και καιρό αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη για να μπορεί να δουλεύει, και επιτέλους, θέλει να «ξεμπερδεύει με αυτόν τον ώμο». Ο ώμος όμως είναι δικός του και δεν πάει πουθενά χωρίς αυτόν, αν και προς το παρόν τον «αποφεύγει» προκειμένου να αποφύγει και τον πόνο που τον κατοικεί. Η μείωση του πόνου στη διάρκεια της αγωγής αποκαθιστά την «αγάπη» για το πονεμένο μέλος και προάγει την ισορροπημένη «επανένταξη» του στο πάσχον σώμα. Παράλληλα, oι συμβουλές βελτίωσης της εργονομίας στην χρήση του σώματός του για τις ανάγκες της δουλειάς συμβάλλουν στη βελτίωση και καλλιεργούν την αυτό-φροντίδα, ενώ η ελάττωση των αναλγητικών και των αντιφλεγμονωδών προκύπτει φυσικά.

Κι ακόμη, μια κυρία που βλέπω εδώ και 1 μήνα για πόνους στις αρθρώσεις, μου εκμυστηρεύτηκε πρόσφατα ότι από τότε που ξεκινήσαμε να δουλεύουμε μαζί, ναι μεν οι πόνοι έχουν κάπως μαλακώσει, αλλά πιο πολύ νιώθει ότι ηρέμησε και αντιμετωπίζει πιο διαλλακτικά και ψύχραιμα τις εντάσεις που προκύπτουν τελευταία μέσα στην οικογένεια της.

Λίγες μόνο από τις πολλές ιστορίες που «γράφονται» στον θεραπευτικό μου χώρο, υλικό και μη υλικό. Λέει η κάθε μια κάτι σημαντικό γι’ αυτό που είμαστε ως άνθρωποι, αυτά που μας συμβαίνουν και που νιώθουμε, γι’ αυτά τα οποία καλούμαστε να αντιμετωπίζουμε, να επιλέγουμε, και να ζούμε μαζί τους.

Γιατί ενώ μπορούμε να προσεγγίσουμε θεραπευτικά έναν άνθρωπο με οποιαδήποτε ενόχληση ή σύμπτωμα τον απασχολεί, δεν μπορούμε να προκαθορίσουμε ότι δεδομένα και παράμετροι όπως αναφέρονται στις πιο πάνω «ιστορίες» θεραπείας μπορούν να προδιαγράψουν θετικά ή αρνητικά την έκβασή της. Ούτε μπορούμε να ορίσουμε το πώς και πόσο ο κάθε άνθρωπος θα ανακουφιστεί, αν επιπλέον της ανακούφισης και μέσα από αυτή θα αναγνωρίσει την ανάγκη του ή και μια νέα, το αν αυτή η αναγνώριση θα επιφέρει περεταίρω αλλαγές στη ζωή του, ή θ’ ανοίξει μια νέα διάσταση στη σχέση με τον εαυτό του και το περιβάλλον του, και αν και πώς θα αξιοποιήσει αυτή τη διάσταση.

Μέσα σ’ αυτό το πνεύμα θεραπευτικής διαδικασίας, προσφέρεται στον κάθε άνθρωπο αυτός ο χώρος, υλικός και μη, ανοιχτός για να επιλέξει σωματικά και ψυχικά τι θα αποκομίσει από αυτή. Χώρος ενεργειακά δυναμικός, ορατός κυριολεκτικά όσο και αισθητικά μέσα από τις ποιότητες που καλλιεργεί και επικοινωνεί: αυθεντικότητα, παρατήρηση, κατανόηση, δημιουργικότητα, αποδοχή, συμπόνια, φροντίδα, σταθερότητα, υπομονή, αλλαγή, γνώση, επίγνωση, …

Για τη γόνιμη βίωση του εαυτού και της ζωής.

Μαρία Γρυλλάκη

Οι χρόνιοι πόνοι μας* μέσα από τις δυνατότητες του Σιάτσου

Δημοσιευμένο: ΥΓΕΙΑiporta.gr / 19 Οκτωβρίου 2021

Λέμε ότι κάποιος υποφέρει από χρόνιο πόνο όταν ο πόνος διαρκεί πάνω από 3-6 μήνες, και η αλήθεια είναι ότι είναι πάρα πολλοί οι άνθρωποι που έχουν βιώσει ή βιώνουν χρόνιο πόνο σε όλο τον κόσμο! Ο πόνος, ως υποκειμενικό αίσθημα, εκδηλώνεται με χαρακτηριστικά που ποικίλουν σε ένταση, συχνότητα, διάρκεια και χαρακτήρα (βλ. οξύς, βαθύς, μουντός, κ.ά) ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του κάθε ανθρώπου και την αιτία που τον προκαλεί και άλλους παράγοντες.

Συχνές αιτίες που προκαλούν τον πόνο μπορεί να είναι:

-μυοσκελετικοί τραυματισμοί, πρόσφατοι/παλαιοί σε ατελή/λανθασμένη αποκατάσταση

-εξωτερικές, σωματικές ή/και ψυχικές:

-παρατεταμένη χρήση (over-use) συγκεκριμένων μυϊκών ομάδων εξαιτίας της επαγγελματικής/άλλης ενασχόλησης (βλ. οδοντίατρος, κομμωτής, χόμπι, κ.ά.)

-μυοσκελετικές ιδιαιτερότητες εκ γενετής (βλ. κύφωση, σκολίωση, κ.ά.) ή/και επίκτητες (βλ. κακή στάση/κίνηση/ακινησία του σώματος, κ.ά.)

-μακρόχρονη έκθεση σε καιρικές συνθήκες (βλ. υγρασία, κ.ά.)

-παρατεταμένες δύσκολες συνθήκες προσωπικής και κοινωνικής ζωής (βλ. άγχος, εθισμός, βία, πένθος, αϋπνία, ανεργία, μοναξιά, κ.ά.)

-εσωτερικές, ως πρωτογενές ή δευτερογενές σύμπτωμα σε προ-/συνυπάρχουσες παθολογίες:

-πόνοι και περιορισμός κίνησης στις αρθρώσεις

-μυϊκοί πόνοι σε όλο το σώμα (βλ. ινομυαλγία)

-πόνος στη μέση και την πλάτη

-πονοκέφαλοι/ημικρανίες

Ο χρόνιος πόνος συχνά ενέχει την προοπτική ή ευνοείται από συνθήκες (βλ. διατροφή, άσκηση, απουσία φροντίδας, κ.α.) στο να αναπτύσσει εξελικτικά συνδυασμό εξωτερικών-εσωτερικών και ψυχικών-σωματικών συνθηκών όπως:

-να δημιουργεί σοβαρό αίσθημα κακουχίας

-να υποβιβάζει την ποιότητα ζωής

να οδηγήσει στην ανάπτυξη άλλων προβλημάτων υγείας, και

-καταλήξει σε έναν δυσάρεστο, και δύσκολα διαχειρίσιμο φαύλο κύκλο, τόσο για τον ίδιο τον άνθρωπο που υποφέρει, όσο και για το άμεσο περιβάλλον του.

Έτσι, το να αναζητήσει και να βρει αυτός ο άνθρωπος κάποια αποτελεσματική φροντίδα, είναι εξαιρετικά σημαντικό τόσο για την ανακούφιση από τον πόνο, όσο και για την συνολική διασφάλιση της υγείας και της ευεξίας του.

Το Σιάτσου στον χρόνιο πόνο

Συστηματοποιημένο στις αρχές του 20ουαιώνα στην Ιαπωνία, και προερχόμενο από χειροπρακτικές παραδόσεις της Ανατολής, και κυρίως τη θεωρία της Κινέζικης Ιατρικής**, το Σιάτσου έχει δείξει ακόμη και με τα σύγχρονα δυτικά κλινικά δεδομένα*** ότι μπορεί να συνεισφέρει ικανοποιητικά στην ανακούφιση ή και στην εξάλειψη χρόνιων πόνων, όπως:

μυοσκελετικοί πόνοι αιφνίδιοι ή χρόνιοι (μέση, πλάτη, αυχένας, ώμοι, κ.ά.)

κεφαλαλγίες και ημικρανίες

μεθερπητική νευραλγία

ινομυαλγία

Και πρωτογενή, δευτερογενή ή συνοδά συμπτώματα του χρόνιου πόνου, όπως:

αϋπνία

αίσθημα κακουχίας και κόπωσης

πεσμένη διάθεση και στενοχώρια

υπερένταση και νευρικότητα

Ως αγωγή υγείας είναι προληπτική, ολιστική και εξατομικευμένη, δηλαδή αξιολογεί το δυναμικό υγείας κάθε ανθρώπου σαν μια ξεχωριστή και ενιαία ψυχοσωματική οντότητα με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και ανάγκες.

Βασίζεται στη θεώρηση ότι ο άνθρωπος ενέχει ένα Ενεργειακό δυναμικό αυτοΐασης το οποίο, εφόσον διατηρείται ενεργό, δυνατό και σε ισορροπία, μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις προκλήσεις της ζωής και το πώς αυτές εκδηλώνονται και επιδρούν καθημερινά στην υγεία μας.

Η άσκηση του Σιάτσου

Mέσα από σύνθετες διαγνωστικές μεθόδους, (ψηλάφηση, παρατήρηση, συζήτηση, κ.ά.), και τεχνικές πιέσεων, διατάσεων, και άλλων χειρισμών**** που ασκούνται με τα χέρια στην επιφάνεια του σώματος, το Σιάτσου ενεργοποιεί αυτό το δυναμικό αυτοΐασης επενεργώντας στο σύνθετο δίκτυο Ενεργειακών καναλιών που διέπει το σώμα μας.

Η συνεδρία του Σιάτσου διαρκεί μία (1) ώρα και ο δεχόμενος είναι ντυμένος με άνετα ρούχα***** και ξαπλωμένος, είτε σε στρώμα futon στο δάπεδο, είτε σε ειδικό κρεβάτι ή καρέκλα. Μέσα σε αυτή την ασφαλή και βαθιά χαλαρωτική διαδικασία, επιτυγχάνεται για κάθε άνθρωπο η ανακούφιση ή και η πλήρης αποκατάσταση ενοχλήσεων και συμπτωμάτων, χρόνιων ή και αιφνίδιων, ενώ προοδευτικά προάγεταιη βελτίωση της υγείας, της ευεξίας, και η πληρέστερη βίωση της ζωής του.

Το Σιάτσου απευθύνεται σε κάθε άνθρωπο ανεξάρτητα με το φύλο, την ηλικία, τη θρησκεία ή την πολιτικοκοινωνική τοποθέτηση, και δεν αντικαθιστά αναγκαία την ιατρική βοήθεια, αλλά συνδυάζεται υποστηρικτικά με αυτή, και με οποιαδήποτε άλλη αγωγή υγείας κλασική ή εναλλακτική.

* Αναφερόμαστε στον χρόνιο καλοήθη πόνο.
** Η Κινέζικη Ιατρική, με ιστορία πολλών χιλιάδων ετών περιλαμβάνει διάφορες εφαρμογές θεραπευτικής αντιμετώπισης όπως είναι ο βελονισμός, η ειδική διατροφή, η λήψη φυτικών συμπληρωμάτων, η άσκηση Qi Gong, κ.ά.
*** Από το 2008 το Σιάτσου ασκείται σε εθελοντική βάση από πιστοποιημένα μέλη της Ελληνικής Εταιρείας Σιάτσου, στα Ιατρεία πόνου δημόσιων νοσοκομείων στην Αθήνα όπως, το Αρεταίειο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Αθηνών, το Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών Ιπποκράτειο και το Γενικό Νοσοκομείο Αττικής ΚΑΤ.
***** Τα ρούχα στο Σιάτσου παίζουν διαγνωστικό ρόλο.

Μαρία Γρυλλάκη

Γιατί εμβολιάστηκα για τον Covid19

Όπως όλοι μας πάνω-κάτω, από τον Μάρτιο του 2020 μέχρι σήμερα, τέλος Αυγούστου 2021, έχω βιώσει την εμφάνιση και πανδημία του ιού covid-19 σε όλο το ορατό φάσμα της ζωής μου: στην απομάκρυνση από αγαπημένα πρόσωπα, στον περιορισμό των δραστηριοτήτων μου, στο αίσθημα απειλής και κινδύνου για τη ζωή τη δική μου, των φίλων και όλων των ανθρώπων σε όλο τον πλανήτη, στη συνεχή προσπάθεια για την εξασφάλιση συνθηκών υγιεινής προς αποφυγή μόλυνσης και μετάδοσης, στην ενδελεχή ανάλυση της πληροφόρησης σχετικά με τα επιστημονικά δεδομένα, στη στενοχώρια για τους νοσούντες μεταξύ των οποίων κάποιοι έφυγαν και φεύγουν, στον θαυμασμό για τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό που δίνουν μέχρι σήμερα αυτόν τον απίστευτο αγώνα, στον περιορισμό ή την απαγόρευση άσκησης της δουλειάς μου, και πολλά ακόμη που διαρκώς ξεπροβάλλουν και εξελίσσονται…

Η εμφάνιση του εμβολίου και η εξασφάλιση της διαθεσιμότητας του μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, ομολογώ ότι, αν και δεν ήταν το δώρο που θα παράγγελνα στον άγιο Βασίλη, φάνηκε σαν τις πρώτες αχνές ακτίνες ενός όμορφου ήλιου αισιοδοξίας που έχω την τύχη να απολαύσω ζώντας σ΄ αυτήν την εποχή. Μια εποχή που οι επιστήμες, μεταξύ αυτών και η ιατρική σε όλο της το φάσμα, εργαστηριακό, ερευνητικό και κλινικό, έχουν προχωρήσει μοναδικά στην ιστορία!

Διερωτήθηκα αν με φοβίζουν οι άμεσες ή έμμεσες επιδράσεις του στον οργανισμό μου, αν πράγματι το χρειάζομαι ή αν θα μπορούσε από μόνος του ο οργανισμός μου να αντεπεξέλθει ικανοποιητικά σε μια ενδεχόμενη νόσηση από τον ιό, αν η επιλογή να το κάνω αφορά μόνο εμένα ή και το σύνολο, και ακόμη, αν θα μου προσέφερε κάτι πέρα από την προστασία από την ασθένεια. Τέλος, διερωτήθηκα για το πώς μπορώ να εντάξω αρμονικά την επιλογή αυτή στη νοοτροπία και την υπόστασή μου ως ολιστικής-εναλλακτικής θεραπεύτριας για τα τελευταία 25 χρόνια τουλάχιστον.

Ίσως αυτή η τελευταία διερώτηση να ήταν και η πιο σημαντική, ωστόσο τελικά αποδείχτηκε η πιο απλή, αφού κάθε θεραπευτική προσέγγιση ή μέθοδος ενέχει κάποια πρωταρχικά χαρακτηριστικά που είναι κοινά σε όλες: κοιτώντας πέρα από τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της, οφείλει να αξιολογήσει και να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα υγείας μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο συνθηκών που αυτό βιώνεται τη δεδομένη στιγμή από το άτομο – και εν προκειμένω και ιδιαίτερα σημαντικό – από την (παγκόσμια) κοινωνία. Μπορεί ακόμη και να αντιστραφεί ή να διαφοροποιηθεί πλήρως μια θεραπευτική στρατηγική, αν κριθεί αναγκαίο για το όφελος του θεραπευόμενου και σε συνεννόηση μαζί του, και ο θεραπευτής καλείται να είναι επαρκώς ανοιχτός και ενημερωμένος, έτσι ώστε να είναι σε θέση να δράσει κατά το δυνατό έγκαιρα και αποτελεσματικά.
Σχετικά με την αμφιβολία ενός τόσο σύντομα παρασκευασμένου εμβολίου, πάλι η απάντηση ήταν απλή: είναι ταυτόσημα με τη ζωή, τον πολιτισμό και την επιστήμη, η αναγκαιότητα, το άγνωστο, το λάθος, η εξέλιξη, η αναίρεση, η ανατροπή, και…ο φόβος. Έτσι ζούμε, έτσι πορευόμαστε.

Επιπλέον και εξίσου σημαντικό, τα εμβόλια, ως μέθοδος αντιμετώπισης λοιμώξεων, έχουν ερευνηθεί και χρησιμοποιηθεί ήδη από τα πολύ παλιά χρόνια από τις γνωστές ιατρικές παραδόσεις και προσεγγίσεις στον κόσμο, και κατεξοχήν ενέχουν τη νοοτροπία της προληπτικής ιατρικής, η οποία υποστηρίζεται από όλες τις ολιστικές, συμπληρωματικές και εναλλακτικές θεραπευτικές ειδικότητες, όπως αυτές που ασκώ.

Αν μάλιστα σκεφτώ τον εαυτό μου ως μέλος της παγκόσμιας κοινωνίας, η επιλογή του να κάνω το εμβόλιο επισφραγίζει μια υγιή σωματικά και ψυχικά συνύπαρξη μέσα σ’ αυτή, και αναγνωρίζει τη σημαντικότητα του παρόντος για την έμπρακτη υποστήριξη της ζωής συνολικά.

Και εν ολίγοις, πρακτικά σκεπτόμενη, το να εμβολιαστώ θα με επανασυνέδεε σε μεγάλο βαθμό με τα αγαπημένα πρόσωπα, τις δραστηριότητες και τη δουλειά μου, προσφέροντας και στους γύρω μου το μέρος της προστασίας που μου αναλογεί ως κοινωνικά υπεύθυνου ατόμου.

Η αγάπη και ο θαυμασμός για την παράδοση και την επιστήμη κάθε εποχής και καταγωγής δεν ήταν αμελητέα για την απόφασή μου, και εύχομαι η δύσκολη περιπέτεια του covid19 να τελειώσει σύντομα και να αναδείξει και κάτι από το θετικό της πρόσωπο σε όλους μας.

Στις 21 Ιουλίου ολοκλήρωσα τον εμβολιασμό μου με mRNA εμβόλιο, ενώ συνεχίζω να κάνω τακτικά rapid/self tests.
Παράλληλα, διατηρώ σταθερά όλες τις αναγκαίες προφυλάξεις και συνθήκες υγιεινής, τόσο στην άσκηση της δουλειάς μου όσο και στην προσωπική μου ζωή, με τη χρήση της μάσκας, το πλύσιμο των χεριών, και την αξιολόγηση του χώρου και της δραστηριότητας στα οποία θα βρεθώ και θα συμμετέχω.

Δέχομαι για συνεδρίες κάθε άνθρωπο, εμβολιασμένο ή μη, με την προϋπόθεση ότι φοράει μάσκα, τηρεί τα προβλεπόμενα μέτρα υγιεινής και δεν έχει κανένα σύμπτωμα σχετικό με τον ιό covid19.

Μαρία Γρυλλάκη

Το Σιάτσου στο φαινόμενο Raynaud

Περιπτωσιολογική Μελέτη για την επίδραση του Σιάτσου στο φαινόμενο Raynaud

Susan Crawshaw, MRSS, Hereford & Abergavenny
15 February 2007, www.shiatsusan.co.uk

Είναι τα δάχτυλα σας λευκά και νιώθετε πόνο;
Αν ναι, μπορεί να πάσχετε από το φαινόμενο Raynaud.

Περίπου 15 χρόνια πριν, είδα αυτήν την ερώτηση σε μια αφίσα τοποθετημένη σε μια στάση λεωφορείου στο Λονδίνο, και συνειδητοποίησα ότι από αυτό έπασχα. Έξω καλοκαίρι, ακόμη και σχετικά μικρή πτώση θερμοκρασίας θα έκαναν τα χέρια να νιώθουν τόσο κρύα σαν να ήταν σαν να ήταν φτιαγμένα από πάγο και μετά, καθώς επανέρχονταν, να νιώθω σαν να τα έβαζα σε φλόγες – απίστευτα οδυνηρό. Η ανάκτηση θα μπορούσε να διαρκέσει πολύ ώρα και η λειτουργικότητα των χεριών έχει επιδεινωθεί.

 

raynaud-disease.jpg

 

Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 εκπαιδεύτηκα ως ασκούσα το Σιάτσου. Κατά τη διάρκεια της τριετούς φοίτησης έμαθα πολλές πρακτικές αυτο-ανάπτυξης, συμπεριλαμβανομένων των κινέζικων ασκήσεων Chi-Gong που καλλιεργούν το «Τσι» ή «ζωτική ενέργεια» (παρόμοιες με τον Τάι Τσι). Στην θεωρία της ιατρικής της Ανατολής, το αίμα ακολουθεί το Τσι στην πορεία του στο σώμα, οπότε δουλεύοντας με το Τσι βελτιώνει την κυκλοφορία. Ενώ, ασκώντας το Σιάτσου μαζί με το Τσι Γκονγκ, τα χέρια μου μυρμήγκιαζαν και γίνονταν πολύ ζεστά.

 

Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής μου στο Σιάτσου παρατήρησα ότι τα συμπτώματα Raynaud μειώθηκαν, και στη συνέχεια σχεδόν εξαφανίστηκαν. Μόνο μια πρόσφατη συζήτηση μου θύμισε πόσο άσχημα ήταν παλιά. Η μόνη στιγμή που υποφέρω τώρα πλέον είναι όταν πεζοπορώ μια πολύ κρύα μέρα και σταματώ για μεσημεριανό κολατσιό… κρατώντας τα σάντουιτς πυροδοτώ μια κρίση, αλλά παραμένει ανεκτή αν συνεχίσω να κινώ τα χέρια μου!

 

Εκτιμάται ότι το 10% των Βρετανών γυναικών πάσχουν σε κάποιο βαθμό, αλλά το φαινόμενο Raynaud επηρεάζει και τους άνδρες. Τα λεπτά αιμοφόρα αγγεία στα άκρα αντιδρούν με υπερευαισθησία στις μεταβολές της θερμοκρασίας, κάνοντάς τα να “λιμοκτονούν” για αίμα. Τα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών συνήθως επηρεάζονται πιο συχνά, και συνήθως γίνονται λευκά σαν πεθαμένου και, καθώς η ροή του αίματος αποκαθίσταται, γίνονται μπλε και έπειτα έντονα κόκκινα … οι αλλαγές του χρώματος συχνά συνοδεύονται από έντονο μούδιασμα, μυρμήγκιασμα ή αφόρητο πόνο. Μερικές φορές το Raynaud είναι ένα δευτερεύον σύμπτωμα μιας άλλης υποκείμενης κατάστασης όπως το Σκληρόδερμα, η Ρευματοειδής Αρθρίτιδα ή ο Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος, ή, παρόμοια συμπτώματα μπορεί να προκύψουν από το χειρισμό μηχανών δόνησης ή από επαναλαμβανόμενες κινήσεις των χεριών.

Οι πρακτικές αυτοβοήθειας για την προαγωγή της κυκλοφορίας περιλαμβάνουν τη διακοπή του καπνίσματος, τη μείωση της πρόσληψης αλκοόλ, την τακτική άσκηση και το μασάζ. Φορώντας ζεστά ρούχα, κρατώντας τα ειδικά θερμαινόμενα μαξιλαράκια (pads), και αποφεύγοντας να αγγίζετε τις κρύες επιφάνειες με γυμνά χέρια θα σας βοηθήσει Τα συμπληρώματα βιταμίνης Ε ή C, το ιχθυέλαιο, το έλαιο νυχτολούλουδου, το Ginko Biloba ή το τζίντζερ βοηθούν μερικούς … αλλά συμβουλευτείτε πρώτα τον ιατρό σας, ειδικά εάν είστε σε φαρμακευτική αγωγή. Το Σιάτσου έχει βοηθήσει πολλούς και ακόμη το T’ai Chi και το Chi Gong. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το Raynaud’s, επικοινωνείστε με: www.raynauds.org.uk

Αισθητικός Βελονισμός, η Συστηματική Φροντίδα Ομορφιάς, από τη Vogue: “Αυτή η 2ωρη Θεραπεία είναι η Απόλυτη Ανοιξιάτικη Ανανέωση, και θα Γίνει Viral”

Vogue –
από την Zoe Ruffner

(μετάφραση: Μαρία Γρυλλάκη)

“Είχα δύο μεγάλα ζητήματα που ήταν σαν να με χαστουκίζουν στο πρόσωπο”, θυμάται η Stefanie DiLibero, ειδικός ευεξίας, σκεπτόμενος τις διπλές ανησυχίες σχετικά με το δέρμα που προκαλούσε την πιο έντονη αναζήτηση νέας αντιγηραντικής θεραπείας στο Instagram . “Η ακμή ενηλίκων, η οποία ήταν κάπως ταπεινωτική, και η προοπτική του να πατάς τα 40.” Στο κυνήγι μιας μη-χειρουργικής αποκατάστασης και ανερχόμενης απλούστευσης, η DiLibero, το πήρε απόλυτα στα χέρια της μαζί με ένα θεραπευτικό πρωτόκολλο προερχόμενο από τη μέντορα του Βελονισμού στο Πρόσωπο την Shellie Goldstein.
Η εμπειρία μετασχηματισμού διάρκειας δύο ωρών συγχωνεύει τα εκ των έσω-προς τα έξω οφέλη του βελονισμού, με το είδος τεχνολογίας αιχμής που μπορεί κανείς να βρει σε ένα κορυφαίο γραφείο δερματολόγου στο Μανχάταν. Από τότε έχει γίνει το σήμα κατατεθέν της το να προσελκύει δεκάδες αστέρια από τη βιομηχανία των νέων πρωταγωνιστών, όπως η Sofía Sanchez de Betak στο γραφείο της: Gotham Wellness.

Η ολιστική προσέγγιση 360 μοιρών της DiLibero οφείλεται στη σταθερή πεποίθηση ότι τα πρώτα σημάδια γήρανσης βρίσκονται πιο βαθιά από το δέρμα. “Κάποιος μπορεί να έρθει για ρυτίδες και κρέμασμα (σακούλιασμα) και να σκεφτεί ότι αυτό είναι όλο κι όλο που υπάρχει, αλλά αυτό είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου”, λέει η DiLibero, η οποία ξεκινά κάθε συνεδρία με μια συζήτηση για τον τρόπο ζωής του πελάτη: ύπνος και άγχος, συναισθήματα και ενέργεια – “εσωτερικά θέματα που εκδηλώνονται εξωτερικά”. Με τις προβληματικές περιοχές που εντοπίζονται, εφαρμόζει μετά ένα κύκλο τόνωσης της μικροκυκλοφορίας, πριν εισάγει μια χούφτα από βελόνες (βελονισμού) που ξεκινούν από τα πόδια και φτάνουν μέχρι την κορυφή του κεφαλιού. «Οι βελόνες του προσώπου κάνουν διπλό καθήκον», προσθέτει η DiLibero, επικαλούμενη την ικανότητά τους να στοχεύουν τις ρίζες των ανισορροπιών καθώς και τα λιγότερο επιθυμητά οπτικά τους αποτελέσματα, μέσω της διέγερσης.

Αυτό που ακολουθεί είναι ένα μοντέρνο μενού προσαρμοσμένο στις ανάγκες του πελάτη: θεραπεία μείωσης φλεγμονής  με φωτοεκπομπή LED, αντιβακτηριακές πυρπολήσεις με οξυγόνο και ακόμη, αποσυμφορητικές βεντούζες προσώπου (οι οποίες, σε αντίθεση με τις αντίστοιχες στο σώμα, δεν αφήνουν έντονα μωβ σημάδια). “Δεν πιστεύω στο: ένα μέγεθος ταιριάζει σε όλους”, λέει η DiLibero για την πολυπρόσωπη και αποτελεσματική της προσέγγιση. Άλλωστε, αν η διάρκειας δύο ωρών θεραπευτική αγωγή με το Technicolor είναι η κατάλληλη για το Instagram, σκεφτείτε τη μετά τη συνεδρία εικόνα μιας καθαρής-εκ-των-έσω και ανορθωμένης επιδερμίδας, σαν το καθαρό χρυσάφι για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Σιάτσου για τις συνέπειες του ψυχικού τραύματος

Απόσπασμα από:

“Shiatsu for the Consequences of Trauma ”
by Peter Itin – hara journal/Issue #1
Μετάφραση: Γιάννης Βραδέλης

 

Τι είναι ψυχικό τραύμα;

Ως τραύμα ορίζεται:

– η εμπειρία ή και η μαρτυρία ενός ασυνήθιστου γεγονότος
– που είναι απροσδόκητο και αναπόφευκτο
– αποτελεί σοβαρή απειλή για την υγεία και την ύπαρξη
– και έχει συνέπειες που μπορεί να κρατήσουν πολύ καιρό.
Σε μια τραυματική συνθήκη, δεν υπάρχει δυνατότητα διαφυγής ή προστασίας. Οι μηχανισμοί άμυνας έχουν εξουδετερωθεί και βιώνουμε μια σαρωτική παραβίαση.
Τα τραυματικά γεγονότα, συνήθως συμβαίνουν με υπερβολική ταχύτητα και ένταση, ενώ κάποιες φορές είναι υπερβολικά συχνά.
Ένα θεμελιώδες χαρακτηριστικό του τραύματος είναι οι συνέπειες που το ακολουθούν.
Μετά το πρώτο σοκ, το τραύμα εγκαθίσταται στο νευρικό σύστημα. Συνήθως οι συνέπειες
φθίνουν με τον καιρό από μόνες τους. Κάποιες φορές, όμως, συνεχίζουν να επηρεάζουν την καθημερινότητα και τη ζωή του ανθρώπου για πολύ καιρό μετά το συμβάν, καθορίζοντας σε ένα βαθμό, τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά του.
shiatsu in trauma
1. Τα ακόλουθα συμπτώματα είναι ενδεικτικά της παρουσίας τραύματος:
– Υπερδιέγερση: γρήγορα αντανακλαστικά, υπερευαισθησία, ευερέθιστη διάθεση, νευρικότητα, φοβικές κρίσεις, πανικός, ψυχαναγκαστική μανία
–που αντανακλούν την αδιάκοπη προσμονή του κινδύνου.
-Υποτονικότητα: συναισθηματική αναισθησία, απάθεια, απώλεια φωνής (δεν έχω λόγια να περιγράψω τη φρίκη), αποφεύγει ανθρώπους ή συγκεκριμένα μέρη (σταματάει να χρησιμοποιεί το ασανσέρ), κατευθύνσεις (π.χ. αποφεύγει την
αριστερή κατεύθυνση, επειδή από εκεί ήρθε το αυτοκίνητο που τον χτύπησε) και συναισθήματα, όλα αυτά επειδή με κάποιο τρόπο τονίζουν την αίσθηση της άνευ
όρων παράδοσης, την αίσθηση του παγώματος και του ανίσχυρου απέναντι σε αυτό που έρχεται.
-Αναβίωση με τη μορφή οπτικών αναμνήσεων (να βλέπεις ξανά τη σκηνή στην οθόνη του μυαλού) ή με εφιαλτικά όνειρα που μαρτυρούν το ανεξίτηλο χνάρι της τραυματικής εμπειρίας.

 

2. Οι συνέπειες του τραύματος είναι ακόμα πιο σοβαρές, αν το τραύμα προκλήθηκε σκόπιμα από κάποιον και επηρεάζεται από:
– την εγγύτητα της σχέσης με το πρόσωπο που προκάλεσε το τραύμα
– τη διάρκεια των τραυματικών εμπειριών
– την ηλικία που είχε το άτομο την περίοδο που είχε το βίωμα
– το μέγεθος του κινδύνου με τον οποίο ήρθε αντιμέτωπο
– φυσικές καταστροφές, αναπόφευκτα δυστυχήματα και μοιραία γεγονότα προκαλούν λιγότερο στρες από τη φυσική βία, την κακοποίηση και το βιασμό.

Οι τραυματισμένοι άνθρωποι, σε συνθήκες στρες, συχνά αντιδρούν με ένα άκαμπτο μοτίβο συμπεριφοράς. Αυτοί οι στερεοτυπικοί τρόποι αντίδρασης δεν είναι παρά οι μηχανισμοί άμυνας του οργανισμού.
Ο άνθρωπος που υποφέρει από τις συνέπειες ενός ψυχικού τραύματος δεν
είναι πια σε θέση να αντιδράσει με τον κατάλληλο τρόπο απέναντι στους
διαφορετικούς βαθμούς άγχους που παράγουν οι συνθήκες της ζωής. Η αντίληψή του
έχει υποστεί μια στρέβλωση και έχει «κολλήσει» στο παρελθόν. Είναι αιχμάλωτος
των συναισθημάτων του, σε έναν φαύλο κύκλο ανάμεσα στο φάσμα του φόβου και αυτό της ανημποριάς και της ματαιότητας. Επίσης, εμφανίζει έντονες ψυχοσωματικές αντιδράσεις, που έχουν να κάνουν με οργανικές λειτουργίες (άσθμα, ταχυκαρδία, αϋπνίες, διαταραχές ύπνου, διάρροια, έντονη εφίδρωση, δερματικά εξανθήματα κ.ά.) Ως δευτερεύουσες συνέπειες μπορούν να ιδωθούν οι συμπεριφορές εξάρτησης, η κατάθλιψη, οι διαταραχές όρεξης, η κοινωνική απομόνωση.

Το Σιάτσου μπορεί να προσφέρει καλή υποστήριξη σε ανθρώπους που υποφέρουν από τις συνέπειες ενός τραύματος.
Η θεραπεία του τραύματος έγκειται στην ικανότητά μας να επαναφέρουμε αυτό που είναι παγωμένο πίσω στη φυσιολογική ροή, να αποκαταστήσουμε τις σπασμένες συνδέσεις και να ενισχύσουμε την ικανότητά μας να διάγουμε μια ζωή με υπευθυνότητα που θα μας γεμίζει ικανοποίηση.
Συστήνεται παράλληλα να αναζητήσουν εξειδικευμένη θεραπεία, ιατρική περίθαλψη και βέβαια, ένα κοινωνικό υποστηρικτικό δίκτυο.

Η θεραπεία του τραύματος χωρίζεται σε τρεις διακριτές φάσεις:
σταθεροποίηση, αντιπαράθεση με το τραύμα, και ενσωμάτωση.

3. Το Σιάτσου για τις συνέπειες του ψυχικού τραύματος

Αυτά που μπορεί να συνεισφέρει το Σιάτσου στη θεραπεία του τραύματος είναι:

– να καταπραΰνει τα σωματικά συμπτώματα
-να ενισχύσει τη συναισθηματική ισορροπία, την αίσθηση ευεξίας και κατά συνέπεια
την εμπιστοσύνη στη χαρά και τις ποιότητες της ζωής
– να λύσει ενεργειακά μπλοκαρίσματα, αποκαθιστώντας χαμένες συνδέσεις
-να δυναμώσει την επίγνωσή μας για το σώμα, την αυτοεκτίμηση και την ικανότητά μας στη διάκριση και τοποθέτηση των ορίων.
……………………………………………………………………………………………………
το πλήρες άρθρο

 

 

Makko-Ho: 6 ενεργειακές ασκήσεις ειδικά για την άνοιξη…σε 10 μόνο λεπτά!!!

Από τη σοφία της Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής μαθαίνουμε πως το να ζούμε σε αρμονία με τη φύση είναι ο καλύτερος τρόπος για να είμαστε υγιείς μέσα από την εξισορρόπηση και την ενδυνάμωση της Ενέργειάς μας (Ki)

Η αρμονία με τη φύση είναι ταυτόσημη με τη δυνατότητα να προσαρμοζόμαστε σε κάθε αλλαγή, πόσο μάλλον στις αλλαγές των εποχών και των καιρικών συνθηκών. Κάθε εποχή βλέπουμε τη φύση να αλλάζει τελείως, και κάθε αλλαγή επηρεάζει την Ενέργειά μας συνολικά: τη διάθεσή μας, το αν έχουμε όρεξη για ζεστά ή κρύα φαγητά, αν κινούμαστε λιγότερο ή περισσότερο, και τόσα άλλα…

Η άνοιξη κατά την Παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική ανήκει στη φάση του “Ξύλου” το οποίο εξαρτάται κυρίως από την ομαλή έκφραση των συναισθημάτων μας, ρυθμίζει την ομαλή ροή της Ενέργειας και του Αίματος στον οργανισμό μας, ελέγχει τους τένοντες και τις αρθρώσεις, και”ανοίγεται” στα μάτια.

Η εποχή της άνοιξης, μετά την εσωστρέφεια και τη συντήρηση του χειμώνα, εκδηλώνεται με έντονες αλλαγές σε κάθε επίπεδο. Για να προσαρμοστούμε ομαλά σε αυτές και να μεταβούμε στην επόμενη φάση, η Ενεργειακή άσκηση είναι η πλέον ενδεδειγμένη και σημαντική υποστήριξη!!!
Τόσο την άνοιξη όσο και κάθε άλλη εποχή, οι ασκήσεις Makko-Ho μας βοηθούν να νιώσουμε πού είμαστε Ενεργειακά δυνατοί και πού αδύναμοι, και εφόσον τις ασκούμε τακτικά μας βοηθούν στην καθημερινή τόνωση, την αποφόρτιση της έντασης, την ευλυγισία, στη βελτίωση των ζωτικών μας λειτουργιών και στην πρόληψη των ασθενειών.

Οι “τοξοειδείς” ασκήσεις Makko-Ho έχουν τις ρίζες τους σε πολύ παλιές κινέζικες πρακτικές σωματικής άσκησης αλλά και στη γιόγκα, και επίσημα συστηματοποιήθηκαν και παρουσιάστηκαν από τον μεγάλο δάσκαλο του Zen Σιάτσου, τον Shizuto Masunaga (1950).

Είναι συνολικά 6 διαδοχές κινήσεων, και κάθε μια αναφέρεται σε κάθε ένα από τα 6 ζευγάρια Ενεργειακών Καναλιών, δηλαδή τους 12 κύριους Μεσημβρινούς καθώς έχουν σχεδιαστεί για να τους διατείνουν ενώ εκτελούνται σε συνδυασμό με συγκεκριμένο ρυθμό αναπνοής.
Η σειρά τους ορίζεται είτε με τον τρόπο που τα Ενεργειακά Όργανα διαδέχονται το ένα το άλλο μέσα σε ένα 24ωρο, δηλαδή το Ενεργειακό ρολόι, είτε με βάση τις συγκεκριμένες ανάγκες  και δυνατότητες του κάθε ατόμου.

 

Στοιχείο: Μέταλλο
Σχετιζόμενοι Μεσημβρινοί: Πνεύμονας – Παχύ Έντερο
Σχετιζόμενοι ιστοί και σωματικά ή ψυχολογικά χαρακτηριστικά: Αναπνοή, Δέρμα, Πρόσληψη/Αποβολή, σχέση με το Παρόν, Θλίψη)

1 – Αγκιστρώνουμε τους αντίχειρες μεταξύ τους και εκτείνουμε τους δείκτες.
2 – Εισπνέουμε και εκτείνουμε το κεφάλι και τον κορμό προς τα πίσω.
3 -Εκπνέουμε καθώς κάμπτουμε τον κορμό προς τα εμπρός αρχίζοντας την κίνηση από τη λεκάνη και εκτείνουμε τα χέρια προς τα πάνω σημαδεύοντας τον ουρανό με τους δείκτες μας. Σ’ αυτή τη θέση αναπνέουμε (εισπνοή-εκπνοή) βαθιά αλλά χαλαρά από την κοιλιά 3 φορές.
Επαναλαμβάνουμε (προαιρετικά) όλη την άσκηση (1,2,3) αγκιστρώνοντας τους αντίχειρες αντίθετα.
makko-ho - METAL.jpg

 

Στοιχείο: Γη
Σχετιζόμενοι Μεσημβρινοί: Σπλήνα – Στομάχι
Σχετιζόμενοι ιστοί και σωματικά ή ψυχολογικά χαρακτηριστικά: Σάρκα, Μύες, Πέψη/Αφομοίωση, Ανησυχία/Άγχος, Συγκέντρωση 

makko-ho - EARTH.jpg1 – Εισπνέουμε, ενώ αφήνουμε να πέσει σιγά-σιγά και χαλαρά το κεφάλι μας προς τα πίσω.
2 – Εκπνέουμε καθώς ανυψώνουμε τη λεκάνη προς τα πάνω και μόνο αν νιώθουμε πολύ άνετα αφήνουμε το σώμα και το κεφάλι να φτάσουν μέχρι το δάπεδο. Μένουμε στην τελική θέση μας για 3 πλήρεις αναπνοές από την κοιλιά.

 

Στοιχείο: Φωτιά
Σχετιζόμενοι Μεσημβρινοί: Καρδιά – Λεπτό Έντερο
Σχετιζόμενοι ιστοί και σωματικά ή ψυχολογικά χαρακτηριστικά: Καρδιά, Αγγεία, Συναισθήματα, Χαρά, άμεση μνήμη)

makko-ho FIRE H-SI.jpg

1 – Καθόμαστε οκλαδόν και τοποθετούμε τα πέλματά μας με τρόπο που να ακουμπούν μεταξύ τους. Χαλαρώνουμε τα γόνατα, τη λεκάνη, εισπνέουμε.
2 – Εκπνέουμε ενώ γέρνουμε προς τα εμπρός μέχρι να νιώθουμε ακόμη άνετα και μένουμε για 3 πλήρεις αναπνοές από την κοιλιά.

 

Στοιχείο: Νερό
Σχετιζόμενοι Μεσημβρινοί: Νεφρό – Ουροδόχος Κύστη
Σχετιζόμενοι ιστοί και σωματικά ή ψυχολογικά χαρακτηριστικά: Αυτιά, Οστά, Φόβος, Μνήμη μακράς διάρκειας , Θέληση

makko-ho - WATER.jpg1 – Εισπνέουμε και διατείνουμε (τεντώνουμε) τον κορμό και χέρια προς τα επάνω ενώ οι παλάμες είναι στραμμένες προς τα έξω.
2 – Ενώ εκπνέουμε σκύβουμε προς τα εμπρός για να φτάσουμε στα πόδια. Αφήνουμε τον αυχένα και το κεφάλι να πέσουν χαλαρά προς τα εμπρός και κάτω.
Μένουμε σ’ αυτή τη θέση για 3 πλήρεις αναπνοές από την κοιλιά.

 

Στοιχείο: Φωτιά (Δευτερεύουσα)
Σχετιζόμενοι Μεσημβρινοί: Περικάρδιο – Τριπλός Θερμαστής
Σχετιζόμενοι ιστοί και σωματικά ή ψυχολογικά χαρακτηριστικά: Γλώσσα, Αγγεία, Χαρά, Συναισθηματικές σχέσεις

makko-ho FIRE - P SI.jpg1 – Εισπνέουμε ενώ:
α) Σταυρώνουμε το δεξί πόδι εσωτερικά και το αριστερό εξωτερικά.
β) Σταυρώνουμε το δεξί χέρι κάτω από το αριστερό χέρι.
2 – Εκπνέουμε γέρνοντας προς τα εμπρός και ξεκινώντας την κίνηση από τη λεκάνη.
Όταν φτάσουμε σε μια άνετη διάταση, μένουμε σ’ αυτή τη θέση για 3 πλήρεις αναπνοές από την κοιλιά.
Επαναλαμβάνουμε (προαιρετικά) όλη την άσκηση (1,2) τοποθετώντας τα χέρια και τα πόδια (α,β) αντίθετα.

 

Στοιχείο: Ξύλο
Σχετιζόμενοι Μεσημβρινοί: Συκώτι – Χοληδόχος Κύστη
Σχετιζόμενοι ιστοί και σωματικά ή ψυχολογικά χαρακτηριστικά: Μάτια, Τένοντες, Αρθρώσεις, Γέννηση/Κινητοποίηση, Θυμός)

makko-ho - WOOD.jpgΧοληδόχος Κύστη:
1 –  Εισπνέουμε και ενώ εκπνέουμε κάμπτουμε τον κορμό προς την πλαϊνή πλευρά, επαναφέρουμε κορμό και χέρια στο κέντρο.
2 – Εισπνέουμε και ενώ εκπνέουμε γέρνουμε προς την αριστερή πλευρά.

Συκώτι:
1 – Μπλέκουμε τα δάχτυλα των 2 χεριών και στρέφουμε τις παλάμες προς τα έξω.
2 – Κάμπτουμε τον κορμό  προς τα εμπρός ξεκινώντας την κίνηση από την ουρά (ιερό) ενώ εκτείνουμε τα χέρια προς τα εμπρός.

 

Κάνουμε τις ασκήσεις με σεβασμό στα όρια της ιδιοσυγκρασίας και της υγείας μας. Προσέχουμε να μην φτάνουμε τις διατάσεις σε υπερβολή ούτε να μένουμε σε μια θέση για πολύ ώρα αν δεν μας είναι άνετο.
Στην αναπνοή είναι προτιμότερο να εισπνέουμε και να εκπνέουμε από τη μύτη.

 

 

Νομίζετε ότι χρειάζεστε κάτι πέρα από τη χαλάρωση*; …Ίσως ναι, αλλά ίσως και όχι!…

από τη Μαρία Γρυλλάκη, 2018


«Και τι προσφέρει το Σιάτσου πέρα από τη χαλάρωση;»
Θα αντιστρέψω αυτήν, την πιο συνηθισμένη ίσως ερώτηση  που στην αρχή της γνωριμίας τους με το Σιάτσου κάνουν οι δεχόμενοι, σε… «και γιατί νομίζετε ότι χρειάζεστε κάτι πέρα από τη χαλάρωση;»

Λίγο ως πολύ, ο κάθε άνθρωπος στη σύγχρονη κοινωνία, και ιδιαίτερα στις ηλικίες μετά τα 30, αρχίζει να μετράει χρόνια στην παραγωγική ζωή, ενδεχομένως και στην οικογενειακή, ή στην προσπάθεια για την ανάπτυξη και την διατήρηση αυτών των δύο, ως οι πιο βασικές πλευρές στη ζωή του. Αυτή η περίοδος της ζωής συμπίπτει από τη μια με τη σταδιακή εγκατάλειψη της νεανικής ξεγνοιασιάς, και από την άλλη, με τη δημιουργική και παραγωγική είσοδο του ατόμου στην κοινωνία, και την εξελικτικά συμπυκνούμενη ανάγκη για επιλογές,  αποφάσεις, ευθύνες, συνεργασίες, λύσεις, ένταξη σε κοινωνικές ή επαγγελματικές ομάδες, και πολλά ακόμη… μάλλον πολύ απαιτητικά!
Ακόμη και οι άνθρωποι που τους συνέβη να βρεθούν μέσα σε καταστάσεις που φαινομενικά παρατείνουν το νεανικό «παράδεισο», όπως η αποφυγή εργασίας, ή η εμπλοκή με αλκοόλ ή/και ουσίες, ακόμη και εκείνοι, συχνά χρειάστηκε να βρεθούν σε συνθήκες απαιτητικές, ίσως και απρόσμενα πιο δύσκολες, και με μακροχρόνιες συνέπειες…

Έτσι, σ’ αυτήν την απαιτητική, και απρόβλεπτη πορεία του μέσα στη ζωή, ο άνθρωπος, με βάση την επιστημονική έρευνα (αλλά και το ατομικό βίωμα) δραστηριοποιεί συχνά, σε βαθμό που ποικίλει ανάλογα με το πώς οι εσωτερικές του συνθήκες  (ψυχική κατάσταση) διαμορφώνουν την αντίληψη και τη δυνατότητά του να βιώσει τις εξωτερικές, (την πραγματικότητα), ένα βασικό μηχανισμό επιβίωσης: «Fight or Fly Reaction». Ο όρος αργότερα δέχτηκε ακόμη μία βασική εκδοχή αντίδρασης: «…or Freeze». Εν ολίγοις, να μείνει να παλέψει, να το βάλει στα πόδια, ή, να παγώσει, δηλαδή να ακινητοποιηθεί.

Στο άκουσμα τέτοιων όρων, αμέσως μας έρχονται στο μυαλό καταστάσεις “κινηματογραφικές”: πόλεμος, σεισμός, έκρηξη ηφαιστείου, κλπ…οι οποίες, και μόνο ως καθημερινότητα μέσα από τις ειδήσεις στο διαδίκτυο ή την τηλεόραση, μας τρομάζουν, μας αγχώνουν, και μας…εξαντλούν… κυριολεκτικά και…πολύπλευρα!
Αλλά δεν πρόκειται μόνο για τέτοιες ακραίες καταστάσεις. Αυτός ο σύνθετος μηχανισμός αντίδρασης δραστηριοποιείται στις οποιεσδήποτε δεδομένες συνθήκες της καθημερινής ζωής: μια συνέντευξη για ανάληψη εργασιακής θέσης, η ανακοίνωση της εγκυμοσύνης ανάμεσα στα μέλη ενός ζευγαριού, θέματα υγείας του εαυτού μας ή κοντινών μας προσώπων, μια μετακόμιση, ένα διαζύγιο, μια απώλεια… και καθώς η κοινωνία εξελίσσεται, η λίστα αυτών των συνθηκών μεγαλώνει…μέσα από ανάγκες, αληθινές ή πλασματικές, οι οποίες γίνονται όλο και πιο σύνθετες…και ενόσω, ήδη σύνθετες καλούνται να “συνυπάρξουν” με τα αιώνια υπαρξιακά ζητήματα του ανθρώπου…

Μας εξαντλούν λοιπόν…κυριολεκτικά, μεταφορικά, και…πολύπλευρα, είτε είναι οι ειδήσεις της “διπλανής πόρτας”, είτε πρόκειται για σοβαρά, προσωπικά ή και οικογενειακά γεγονότα.
Εξαντλούν πολύπλευρα τις δυνάμεις μας, σωματικά και ψυχικά…
Εξαντλούν πολύπλευρα την ικανότητα αξιολόγησης και ιεράρχησης των αναγκών μας…
Εξαντλούν πολύπλευρα το χρόνο μας, το βασικότερο αγαθό στη ζωή του ανθρώπου. Τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά…

Εξαντλούν το χρόνο μας γιατί απαξιώνουν μέσα μας τη στιγμή της ενεργητικής ανάπαυσης: της χαλάρωσης. Μέσα από σωρεία ασχολιών, κατακτήσεων, αποκτήσεων, εκπαιδεύσεων, αναγκών, και δραστηριοτήτων, η κυτταρική μνήμη της χαλάρωσης, την οποία φυσικά και συνολικά ενέχουμε ως οργανισμοί, και στην οποία ανταποκρινόταν έως πολύ πρόσφατα ο άνθρωπος, τώρα πλέον απενεργοποιείται αργά και σταθερά…και ενώ απενεργοποιείται, ενοχοποιείται εξίσου…

Τι είναι ο χρόνος μας;…

Στο πλαίσιο της φυσιολογίας του ανθρώπινου οργανισμού, ο χρόνος μας είναι ο χρόνος όπου περιοδικά, με βάση το βιολογικό ρολόι (βιορυθμός)**, όλα μας τα ζωτικά όργανα, η καρδιά, τα νεφρά, το συκώτι, το πάγκρεας. κ.ά.  ξεκουράζονται και ανανεώνονται δομικά και λειτουργικά, όπου επαναρυθμίζουν τους χυμούς και τις ουσίες (ορμόνες), τις αλληλεπιδράσεις και τις συνεργασίες τους, και ανασυγκροτούν το δυναμικό τους, είτε με το να αφομοιώσουν τα δέοντα για την ανάπτυξη και την καλή διατήρηση της υγείας μας, είτε με το να περιορίσουν, να καταστρέψουν και τελικά να αποβάλλουν όλα τα περιττά ή τα επιβλαβή.
Όλα αυτά συμβαίνουν περιοδικά κάθε μέρα, κυρίως όταν το νευρικό μας σύστημα χαλαρώνει, δηλαδή όταν ξεκουραζόμαστε, ή κοιμόμαστε.

TCM Qi Cycle

 

  • Η καρδιοαναπνευστική λειτουργία που περιλαμβάνει την πρόσληψη οξυγόνου από τον αέρα, και τη διαχείριση του από τους πνεύμονες και το καρδιαγγειακό σύστημα, μέχρι να φτάσει και στον τελευταίο ιστό στο σώμα μας…
  • Η λειτουργία της πέψης που διαχειρίζεται την τροφή και την αφομοίωση όλων των θρεπτικών συστατικών της από την είσοδο που είναι το στόμα μέχρι το τελικό σημείο του πεπτικού σωλήνα, από όπου θα αποβληθούν όλα τα άχρηστα…
  • Το ανοσοποιητικό σύστημα που ελέγχει, απομονώνει ή και κατατροπώνει κάθε δυνητικό εισβολέα…
  • Το ουρογεννητικό σύστημα που διαχειρίζεται μέρος της αφομοίωσης των θρεπτικών συστατικών και δημιουργεί τη νέα ζωή!…
  • …Και κάθε άλλο λειτουργικό σύστημα, το νευρικό, το ενδοκρινικό, το αισθητηριακό, μέχρι τον ελάχιστο μηχανισμό, χημικό, ηλεκτρομαγνητικό, και ψυχικό, όλοι και όλα είναι εξίσου σημαντικά και με την “ζωντάνια”  της διαδραστικότητάς τους συντελούν στο να ζούμε. Και όσο πιο καλά τα υποστηρίζουμε με το να παρέχουμε στο σύνολο του οργανισμού μας το χρόνο να διαχειριστεί όλα του τα δεδομένα, τόσο πιο καλά ζούμε!

Έτσι, με βάση τα επιστημονικά αποδεδειγμένα και (επαναλαμβάνω) το πολύ σημαντικό ατομικό βίωμα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η χαλάρωση (και φυσικά ο ύπνος***), είναι ακόμη και πριν την τροφή η σπουδαιότερη κατάσταση για την καλή λειτουργία του οργανισμού μας, και άρα, για την καλή υγεία και ποιότητα ζωής!

Τι συμβαίνει όταν χαλαρώνουμε;

  • Χαμηλώνει η ένταση του καρδιακού παλμού
  • Χαμηλώνει η πίεση του αίματος
  • Χαμηλώνει η θερμοκρασία του σώματος
  • Η αναπνοή γίνεται πιο αργή
  • Οι μύες χαλαρώνουν
  • Η αιμάτωση στο μυικό σύστημα αυξάνεται
  • Επιτελείται αύξηση και επιδιόρθωση των ιστών σε όλο τον οργανισμό
  • Τα αποθέματα ενέργειας αποκαθίσταται
  • Απελευθερώνονται ορμόνες αύξησης, και θρέψης των μυών
  • Προμηθεύεται με ενέργεια ο εγκέφαλος και το σώμα
  • Υποστηρίζεται η δραστηριότητα της ημέρας
  • Ξεκουράζονται και ανανεώνονται οι αισθήσεις (όραση, ακοή, κτλ)
  • …και πολλά ακόμη γνωστά, ή άγνωστα που ερευνά η επιστήμη καθημερινά…

Τι μας συμβαίνει όταν δεν χαλαρώνουμε, απλό να το κατανοήσουμε αρκεί να αντιστρέψουμε την παραπάνω λίστα:

  • Ένταση, άγχος
  • Ταχυπαλμίες, αρρυθμίες
  • Υπέρταση
  • Μυϊκοί πόνοι και δυσκαμψίες
  • Αργή ανάρρωση από ασθένειες
  • Αργή επούλωση τραυμάτων
  • Ατονία, αίσθημα κόπωσης
  • Πονοκέφαλοι, ημικρανίες
  • Θολή όραση
  • Εμβοές
  • Αϋπνίες
  • Αδυναμία να επεξεργαστεί κάποιος δημιουργικά τα θέματα της ζωής του
  • Σύγχυση στο να ιεραρχήσει τις προτεραιότητες του
  • Κακή διάθεση
  • Δυσκολίες στις σχέσεις, απομόνωση

…και πολλά ακόμη, οικεία και γνωστά σε όλους μας, και σε αναλογία με τον ψυχισμό του καθένα και τις ιδιαίτερες συνθήκες στην καθημερινότητά του, και τελικά, τόσο στερητικά και αρνητικά για τη ζωή…

Και βέβαια, επειδή ο χρόνος μας…

…πάνω απ’ όλα είναι ο χρόνος με τον εαυτό μας, ο χρόνος με τα αγαπημένα μας πρόσωπα ή με τους συνεργάτες μας, είναι σημαντικό να τον μοιραζόμαστε βρισκόμενοι, όσο το δυνατόν, σε μια κατάσταση επαρκούς δύναμης, ισορροπίας, αποδοχής, διαύγειας, και διαθεσιμότητας για να βιώσουμε αυτή τη συναλλαγή.

Και στην καίρια ερώτηση “και τι προσφέρει το Σιάτσου πέρα από τη χαλάρωση”…η απάντηση είναι:
Το Σιάτσου,**** ως μία από τις πλέον ολοκληρωμένες Ολιστικές – Συμπληρωματικές – Εναλλακτικές αγωγές υγείας και ευεξίας, καλλιεργεί βαθιά μέσα μας ένα χώρο ποιοτικής χαλάρωσης, όπου αφενός συντελείται μέσα από τον εγγενή μηχανισμό αυτοΐασης η απάλυνση/εξάλειψη πολλών ενοχλήσεων και συμπτωμάτων, και αφετέρου, όπου μπορούμε να απολαμβάνουμε με πληρότητα τη ζωή!!!


*Ως χαλάρωση θεωρούμε μια κατάσταση όπου το άτομο νιώθει ηρεμία, ή ήρεμη εγρήγορση, ενώ μπορεί να περιλαμβάνει ήπια δραστηριότητα, ή και όχι. Και ενώ φαινομενικά ορίζει μια ψυχική διάθεση, εκφράζεται και σωματικά, τόσο σε όλες μας τις εσωτερικές λειτουργίες, όσο και σε όλες τις εξωτερικές εκφράσεις μας, όπως είναι η στάση του σώματος, το ύφος ή η συμπεριφορά μας.

**Η αντιστοιχία των βιορυθμών στην Παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική είναι το Κινέζικο Ρολόι, όπου ανά 2 οι ώρες του 24ώρου αντιστοιχούν με ένα Ενεργειακό Όργανο: Πνεύμονες: 3-5πμ, Παχύ Έντερο: 5-7πμ, Στομάχι: 7-9πμ, Σπλήνα: 9-11πμ, Καρδιά: 11πμ-1 μμ, Λεπτό Έντερο: 1-3μμ, Ουροδόχος Κύστη: 3-5μμ, Νεφρά: 5-7μμ, Περικάρδιο 7-9μμ, Τριπλός θερμαστής  9-11μμ, Χοληδόχος Κύστη: 11μμ-1πμ, Ήπαρ: 1-3 πμ

***Πέρα από το να έχει φροντίσει συγκεκριμένα προβλήματα σωματικής και ψυχικής υγείας που σχετίζονται με διαταραχές ύπνου, είναι αποδεδειγμένο ότι για να κοιμηθεί κάποιος επαρκώς και ποιοτικά, θα πρέπει από πριν να έχει χαλαρώσει..

****Το Σιάτσου υποστηρίζει και συμπληρώνει κάθε άλλη αναγκαία αγωγή σωματικής και ψυχικής βοήθειας, συμπεριλαμβανομένης της κλασσικής ιατρικής, και συνυπάρχουν αποτελεσματικά μαζί.

 

Μελέτη: Το Σιάτσου, ως Συμπληρωματική Θεραπευτική Αγωγή σε Ασθενείς με Χρόνιο Καλοήθη Πόνο

Κέντρο Θεραπείας Πόνου & Παρηγορητικής Αγωγής, Α’ Αναισθησιολογική Κλινική, Αρεταίειο Νοσοκομείο

Η Μελέτη αυτή εκπονήθηκε και παρουσιάστηκε από τη Μαρία Γρυλλάκη, μέλος του Δ.Σ. της Ελληνικής Εταιρείας Σιάτσου, στο 12ο Πανελλήνιο Συνέδριο Περιοχικής Αναισθησίας, Θεραπείας Πόνου & Παρηγορητικής Αγωγής, Ελούντα-Κρήτη, 2011
Το υλικό που χρησιμοποιήθηκε προέκυψε από την εθελοντική άσκηση Σιάτσου της ομάδας εθελοντών ασκούντων Σιάτσου, στο Ιατρείo Πόνου του Αρεταίειου Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Αθηνών», 2008-2012, Μ. Γρυλλάκη, Μ. Λαζανά, Ά. Βαζιργιατζίκη, με εποπτεία των υπευθύνων καθηγητριών του τμήματος: Ε. Αργύρα, Α. Βαδαλούκα, Ι. Σιαφάκα.

 

Το Σιάτσου είναι μια αγωγή υγείας που βασίζει τη θεωρία του στην Παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική, όπου κάθε ενόχληση, σύμπτωμα ή ασθένεια δείχνουν μια ανισορροπία στη ζωτική ενέργεια του ατόμου. Με το Σιάτσου ενεργοποιείται το εγγενές σε κάθε οργανισμό θεραπευτικό δυναμικό με επιδιωκόμενο αποτέλεσμα τη βελτίωση της σωματικής και ψυχικής κατάστασης του ανθρώπου.

Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η εκτίμηση της επίδρασης του Σιάτσου ως συμπληρωματικού θεραπευτικού εργαλείου σε ασθενείς με χρόνιο καλοήθη πόνο, που προσήλθαν στο Κέντρο Πόνου του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Αρεταίειο Νοσοκομείο, από το Μάρτιο 2008 έως τον Ιούνιο 2011.

Υλικό-Μέθοδος: Μελετήσαμε αναδρομικά 68 ασθενείς, 16 άνδρες και 52 γυναίκες, ηλικίας 31-85 ετών, που έπασχαν από χρόνιο καλοήθη πόνο ποικίλης αιτιολογίας (μυοσκελετικά, αυτοάνοσα νoσήματα, παθήσεις του Κ.Ν.Σ. κ.λ.π.), καθώς και άλλες συνοδές παθήσεις (αλλεργίες, άγχος, ευερέθιστο έντερο, διαταραχές ύπνου, κ.λ.π.). Όλοι είχαν υποβληθεί και σε άλλες θεραπευτικές αγωγές (φαρμακευτική, παρεμβατικές τεχνικές, βελονισμό, ψυχολογική υποστήριξη) πριν την έναρξη ή και παράλληλα με την παροχή Σιάτσου, εκτός από έναν που εμφάνιζε αλλεργία στα ενδεικνυόμενα φάρμακα. Η αγωγή εφαρμοζόταν σε εβδομαδιαίες συνεδρίες, στην περιοχή του πόνου αλλά και σε κατάλληλα σημεία σε όλο το σώμα, για να αντιμετωπιστεί συνολικά όλο το φάσμα της ενεργειακής ανισορροπίας που θεωρείται υπόβαθρο και του πόνου αλλά και των άλλων σωματικών ή ψυχολογικών συμπτωμάτων.

Καταγράψαμε: 1. το ποσοστό βελτίωσης της έντασης, της συχνότητας και της διάρκειας του πόνου, 2. το αν υπήρχε ή όχι βελτίωση της ποιότητας της ζωής (βάσει του αν εμφάνιζαν ή όχι : ελάττωση του άγχους και των συμπτωμάτων των συνοδών παθήσεων καθώς και αύξηση της λειτουργικότητας και της διάθεσής τους) και 3. το ποσοστό ικανοποίησης από τη μέθοδο.

Αποτελέσματα: Σε σύνολο 797 συνεδριών, κάθε ασθενής δέχτηκε κατά μέσο όρο 12 συνεδρίες Σιάτσου. Κατά το τέλος των συνεδριών: το 55% των ασθενών παρουσίασαν βελτίωση του πόνου 30-90%, το 35% παρουσίασαν βελτίωση 5-20%, ενώ το 10% εμφάνισαν μόνο προσωρινή βελτίωση για κάποιες ώρες ή μέρες μετά από τις συνεδρίες. Το 60% των ασθενών είχαν βελτίωση της ποιότητας της ζωής σε όλες της συνιστώσες της που προαναφέρθηκαν.

Τελικό Συμπέρασμα:
Στη συγκεκριμένη ομάδα η αγωγή Σιάτσου συνεισέφερε ικανοποιητικά στην ανακούφιση του χρόνιου καλοήθους πόνου και στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής σε σημαντικό αριθμό ασθενών. Ιδιαίτερα εκτιμήθηκε από τους ασθενείς η αίσθηση υποστήριξης όταν σχεδόν όλα τα άλλα εργαλεία βελτίωσης στην περίπτωση τους είχαν σχεδόν εξαντληθεί. Τέλος κατά την εκτίμηση του προσωπικού, το Σιάτσου βελτίωσε το επίπεδο παροχής υπηρεσιών του κέντρου πόνου.

 

 

Γενικά Συμπεράσματα:

  1. Η ηλικία των ασθενών δεν φαίνεται να είναι καθοριστικός παράγοντας για τη βελτίωση του πόνου. Οι ασθενείς άνω των 60 ετών, ανταποκρίθηκαν με αντίστοιχη βελτίωση με τους ασθενείς κάτω των 40 ετών.
    Ωστόσο, τόσο στους ασθενείς κάτω των 40, όσο και σε εκείνους άνω των 75 ετών, η ηλικία φαίνεται ότι διαφοροποιεί τη «διάθεση» ανταπόκρισης στην αγωγή. Ενώ δηλαδή οι νεότεροι φαίνονται πιο αισιόδοξοι και θετικοί στο να προσπαθούν σε σχέση με τα προβλήματα της υγείας τους, οι γηραιότεροι, συχνά συνδέουν αυτά τα προβλήματα με το επερχόμενο τέλος, απαισιοδοξούν, και παραιτούνται.
  2. Η ψυχική κατάσταση του ασθενούς, οι οικογενειακές, οι οικονομικές ή άλλες συνθήκες της ζωής του φαίνεται πως είναι καθοριστικοί παράγοντες, αφού οι 18 ασθενείς που δήλωσαν τέτοιες δυσκολίες, στην πλειονότητά τους είχαν ασταθή προσέλευση και εξέλιξη.
  3. Οι περισσότεροι από τους ασθενείς που είχαν βιώσει στο παρελθόν δύσκολες καταστάσεις υγείας, (βλ. καρκίνος), ή δύσκολες συναισθηματικές συνθήκες (βλ. πένθος), αναφερόντουσαν συχνά σ’ αυτές. Φαινόταν να έχουν σωματοποιήσει την «τραυματική ανάμνηση» εκείνων των καταστάσεων επιβαρύνοντας τον παρόντα πόνο.
  4. Η διάθεση συμβολής του ασθενούς στη θεραπευτική βοήθεια που του προσφέρεται, φαίνεται να λειτουργεί υπέρ της εξέλιξής του, αφού σχεδόν όλοι οι ασθενείς με ανάλογη νοοτροπία συνεργάστηκαν πιο ενσυνείδητα και είχαν ταχύτερη και σταθερότερη βελτίωση.

 

Ευχόμαστε  η  έρευνα και οι εργασίες για τον πόνο, να διευρυνθούν και να εμβαθύνουν,  μέσα  σε  πνεύμα συναδελφικότητας και  προόδου.

 

 

English version

A Study of the Effects of Shiatsu on Pain Management
at the Pain Management Clinic of the University Aretaieion Hospital Athens Greece
(March 2008 through October 2011)

By Maria Gryllaki, founding member and current Treasurer of the Hellenic Shiatsu Society.1)

Our team included my two shiatsu practitioner colleagues: Marianna Lazana, founding member and current President of the Hellenic ShiatsuSociety (HSS); and HSS member Anna Vazirgiatziki, in conjunction with and supervised by three chief anesthesiologists, Erfili Argyra, AthinaVadalouka and Ionna Siafaka, who also teach at the University of Athens Medical School.2)

Of the 68 patients ranging in age from 30-85 presented by the doctors (and us) to receive shiatsu, I saw 25 (about 300 sessions), Marianna saw
38 (about 240 sessions), and Anna saw 13 patients (about 257 sessions), for a grand total of 797 sessions, with each patient receiving
approximately 12 sessions. Psychotherapy, acupuncture and reflexology are also integrated at the pain clinic but were not measured in this study.
All the outpatients we saw were suffering from chronic, nonmalignant-related pain in four major categories. About 80% were on medications, for:
Myoskeletal problems (fibromyalgia, athletic injuries, deformities, osteoporosis, etc).
Auto-immune diseases (Multiple Sclerosis, Rheumatoid Arthritis, etc).
Neurological diseases (Migraines, post-herpes neuralgia, trigeminal neuralgia, etc).
Complex Regional Pain Syndrome (CRPS).
Patients expressed their appreciation for the advice they received from us about regular exercise (breathing, – walking, yoga, stretching, etc.),
and nutrition. Relief from secondary problems (intestinal disorders, stress, hormonal imbalances, allergies, and insomnia) was related mainly to shiatsu. Therefore our holistic approach went beyond merely addressing the origin of their chronic pain. Our interaction with the patients was
aimed at enhancing their understanding of the nature/etiology of their pain. It helped their self-confidence to realize they had some measure of control over ways in which they could mitigate pain. Additional complications compounding their pain included psychosocial issues like addictions, family problems, financial stress, and mental stress.

Assessment Parameters
Improvement in:
Level, frequency, duration of pain
Quality of life (stress levels, parallel complaints/ illnesses,
functioning, mood)
Satisfaction

 

Outcome:
Almost every patient expressed feelings of relaxation and relief. All commented on the unique experience of being treated as an individual with a particular health issue, and not just as an impersonal “medical statistic.”

Specifics:
Myoskeletal syndromes: 61% (of 36 patients) = 21-90% improvement
Neurological syndromes: 67% (of 9 patients) = 21-90% improvement
Complex patients (Myoskeletal syndromes-Neurological syndromes-parallel diseases and complexities in life): 44% (of 23 patients) = 21-
90% improvement

Details:
Myoskeletal syndromes:36 patients
– 2 patients (6%) = temporary improvement
– 12 patients (33%) = 5% – 20% improvement
– 22 patients (61%) = 21% – 90% improvement
Neurological syndromes: 9 patients
– 2 patients (22%) = temporary improvement
– 1 patients (11%) = 5% – 20% improvement
– 6 patients (67%) = 21 – 90% improvement
Complex patients 23
– 8 patients (34%) = temporary improvement
– 5 patients (22%) = 5% – 20% improvement
– 10 patients (44%) = 21% – 90% improvement
60% (of 68 patients) = 40%-50% quality of life improvement

Conclusions:
Shiatsu has a considerable and important effect on pain of any etiology/cause, and more specifically:
Age was not a definitive parameter to the pain improvement. Patients of 40 years old and 60 years old experienced improvements equally.
However, age was a factor in compliance issues! Younger patients were more positive and optimistic about dealing with their health issues. Older patients tended to be more pessimistic and linked their health problems to their limited prospects in life. They tended to get disappointed and to give up more easily.
PTSD, grief, and psychological factors played a frequent role in their pain profiles.
Compliant patients experienced faster and better long term results.

Final Observations:
Shiatsu offered pain relief and improved the quality of life of those involved in the study. Patients praised the feeling of support from us after their doctors had run out of many other options in pain management. And finally, according to the personnel of the Pain Management department of the Athens Aretaieion Hospital, shiatsu has enhanced the status of onsite services there.

_____________________________________
[1] Maria presented the details of this study at the 12th National Congress of Regional Anesthesia, Pain Treatment and Palliative Care held at Elounda,
Crete on October 13-16, 2011.
[2] Shiatsu therapists in this study volunteered their time. Patients showed their gratitude by bringing bottles of homemade olive oil and cakes and pies.
Sources: A Study of the Effects of Shiatsu on Pain Management. In: AOBTA-Pulse Winter 2011
29-7-2014 A Study of the Effects of Shiatsu on Pain Management
http://www.shiatsu-austria.at/einfuehrung/forschung_35a.htm 4/4
© Dr. Eduard Tripp, A-1120 Wien, Schönbrunner-Schloss-Str. 21/8, Tel: +43 (1) 815 91 75, tripp@shiatsu-austria.at
www.shiatsu-austria.at

Διατάσεις για την υγεία: «Συνηθισμένες» διατάσεις για «ασυνήθιστους» ανθρώπους

από τον Jim Lev, BA, CECGT, LMBT
Triangle NATURAL AWAKENINGS, Οκτώβριος 2007
μετάφραση και επιμέλεια: Μαρία Γρυλλάκη

 

Συχνότερα απ’ ότι θα θέλαμε, τραυματίζουμε το σώμα μας μέσα από τις καθημερινές δραστηριότητές μας. Οι περισσότεροι τραυματισμοί είναι μικροί και γρήγορα ξεπερνιούνται. Εντούτοις, μερικά από τα «ατυχήματά» μας εξελίσσονται υπόγεια και βαθμιαία, ή εκδηλώνονται με έναν ξαφνικό, οξύ τρόπο, και συχνά διαρκούν για μήνες ή ακόμα και χρόνια. Το πιο σημαντικό σύμπτωμα των τραυματισμών είναι ο ΠΟΝΟΣ. Ένας παρατεταμένος πόνος μειώνει – ή και καταστρέφει μερικές φορές – την ποιότητα της ζωής μας.

Ξέρουμε ότι τα φάρμακα δεν μπορούν να θεραπεύσουν την πηγή του πόνου, μπορούν μόνο να τον καταστείλουν προσωρινά. Η επικρατούσα (κλασσική) ιατρική σπάνια προσφέρει μια μόνιμη λύση στον επίμονο, χρόνιο πόνο. Συνεπώς, πολλοί ξοδεύουν σημαντικά ποσά στους γιατρούς, υπομένουν ατελείωτες διαγνωστικές δοκιμές, ή ακόμα και υποβάλλονται σε χειρουργεία – συχνά μάταια.

Θα μπορούσε άραγε να βρίσκεται η απάντηση για πολλούς από τους πόνους μας μέσα στην δυνατότητα αυτοθεραπείας που ενέχει ο άνθρωπος; Η απάντηση είναι ΝΑΙ! Με λίγη καθοδήγηση μπορούμε να γίνουμε οι θεραπευτές του εαυτού μας. Ας ρίξουμε μια ματιά στον οργανισμό μας: Είναι απλά καταπληκτικό πόσοι από τους πόνους μας είναι το αποτέλεσμα της δυσκαμψίας των μυών μας. Ο κύριος λόγος που γινόμαστε δύσκαμπτοι και πονάμε, είναι ότι οι μύες σφίγγονται και συστέλλονται (κονταίνουν) – επιδρώντας έτσι δυσάρεστα στις αρθρώσεις ή τα όργανα. Αυτό μπορεί να εμφανιστεί ως συνέπεια μιας επαναλαμβανόμενης χρήσης, πίεσης, τραύματος, ή κάκωσης.

Όταν ένας μυς κονταίνει, η κυκλοφορία περιορίζεται, το αίμα και οι θρεπτικές ουσίες δεν μπορούν να εφοδιάσουν επαρκώς τους ιστούς και οι τοξίνες δεν μπορούν να αποβληθούν. Αυτό αναγκάζει τον μυ να πονάει και νιώθουμε δυσκαμψία στον μυ ή σε μια άρθρωση ή ένα όργανο. Έπειτα, αναπτύσσεται φλεγμονή και εάν τίποτα δεν γίνεται για να μακρύνει ο μυς, συνεχίζει να σφίγγεται. Το πρόβλημα θα επιδεινωθεί έως ότου υποφέρουμε τόσο ώστε να επιδιώξουμε ιατρική βοήθεια. Ο παθολόγος μπορεί να διαγνώσει το πρόβλημα ως σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, τενοντίτιδα, ισχιαλγία, tennis elbow, πελματική τενοντίτιδα, κ.λπ., ανάλογα με τον μυ που έχει βλαφτεί. Μόλις ένας μυς συσπαστεί και σφίξει γίνεται περισσότερο επιρρεπής σε τραυματισμό.

Αυτά τα προβλήματα μπορούν συχνά να αποφευχθούν με την χρήση ενός προγράμματος διατάσεων. Όταν διατείνουμε (τεντώνουμε) τους μυς, μακραίνουν βαθμιαία. Αυτό επιτρέπει καλύτερη κυκλοφορία του αίματος και πληρέστερη αποτοξίνωση. Επιτρέψτε μου να ρωτήσω: Τα μωρά τι κάνουν μόλις  ξυπνήσουν; Τεντώνονται! Τα ζώα τι κάνουν μόλις  ξυπνήσουν; Τεντώνονται! Το τέντωμα είναι ένα  «θεόσταλτο» ένστικτο σε όλους μας.

Ένα από τα καθήκοντά μου ως θεράποντας για τη διαχείριση πόνου και έντασης είναι να δείξω στους ασθενείς πώς μπορούν να παραμείνουν εύκαμπτοι και συγχρόνως να προλαμβάνουν τον πόνο. Το να μάθουμε να κάνουμε διατάσεις με σωστό τρόπο και το να τις εντάξουμε στην καθημερινότητα μας, θα αλλάξει τη ζωή μας προς το καλύτερο. Όπως Jim και Phil Wharton δηλώνουν στο βιβλίο Wharton’s Stretch Book, «εάν ακολουθήσετε μια ρουτίνα διατάσεων για μια περίοδο 21 ημερών, θα έχετε κάνει τέτοιες δραματικές βελτιώσεις στην απόδοσή σας, που δεν θα γυρίσετε ποτέ πίσω.»

Μερικοί μπορούν σωστά να πουν ότι, το να τεντώσουμε λεπτομερώς ολόκληρο το σώμα μας, μπορεί να είναι χρονοβόρο (διαρκεί 30 έως 45 λεπτά). Εάν δεν μπορείτε να ασκείτε μια πλήρη ρουτίνα 45 λεπτών, τότε τεντώστε απλά την περιοχή του σώματος που σας προκαλεί τα περισσότερα προβλήματα. Οι διατάσεις είναι ένας σοβαρός στόχος και ο σωστός τύπος διατάσεων μπορεί να θεωρηθεί τέχνη.

Τέλος, αυτοί που αθλούνται και έχουν κατά τ’ άλλα μια δραστήρια ζωή, υποθέτουν ότι κάνουν «όλα τα σωστά πράγματα». Δυστυχώς, ενώ το τρέξιμο μπορεί να είναι ευεργετικό στο καρδιαγγειακό σύστημα και ο «σίδηρος» να χτίζει το σώμα, καταβάλλουμε συχνά υψηλό τίμημα για αυτές τις δραστηριότητες, εκτός κι αν ισορροπούνται με τις κατάλληλες διατάσεις.  Τέλος, εάν συμμετέχετε ενεργά σε αθλητικές δραστηριότητες (που είναι πράγματι εξαιρετικά σημαντικές και ενδεδειγμένες για όλους μας) ή είστε ένας «καναπεδάκιας», το τέντωμα είναι ότι καλύτερο. Θα ήταν μια σοφό να επιδιώξετε επαγγελματική καθοδήγηση στις διατάσεις αμέσως αφού διαβάσετε και δώσετε την προσοχή σας στα παρακάτω:

Δεν είναι όλες οι τεχνικές διατάσεων ευεργετικές. Μερικές μπορούν να προκαλέσουν πραγματική ζημιά στο σώμα μας. Υπάρχουν πολλά βιβλία που με τεχνικές διατάσεων για τα διάφορα μέρη του σώματος. Κάποιοι προπονητές και θεράποντες προσφέρουν ασκήσεις που είναι ενδεχομένως καταστρεπτικές. Διδάσκουν ότι και οι ίδιοι διδαχτήκαν λανθασμένα. Προτείνω να είσαστε προσεκτικοί στην αναζήτηση για τις σωστές ασκήσεις διατάσεων. Μην συμμετέχετε σε έντονο πρόγραμμα διατάσεων μέσα από οποιοδήποτε άρθρο ή βιβλίο του διαδικτύου πάνω στο θέμα. Επιδιώκετε πρώτα επαγγελματική καθοδήγηση και επίδειξη.